Milica Carka Jovanović (Kruševac, 28. februar 1896 — Beograd, 12. septembar 1994) je bila filmska i pozorišna glumica, čuvena u jugoslovenskoj kinematografiji kao jedna od glavnih akterki prva dva posleratna filmska klasika - "Slavica" i "Živjeće ovaj narod".

Milica-Carka Jovanović započinje glumačku karijeru 1919. u putujućem društvu Ljube Vukomanovića, a zatim je bila članica pozorišta Petra Hristilića (1921, 1924, 1925/26) Dušana Životića (1921/22, 1923//24, 1928-1930) Nikole Joksimovića, glumila je u niškom Narodnom pozorištu (1922/23), u Bitolju (1924/25) i Leskovcu (1926-28). Menjajući neprestano razna „povlašćena" „podrinjska", „timočko-kosovska", narodna i gradska pozorišta, Carka Jovanović se upornim i studioznim radom nametnula kao darovita i perspektivna mlada glumica. Godine 1930. dolazi u Banjaluku u tek osnovano Narodno pozorište vrbavske banovine i tu će ostati narednih 11 godina. U ovon periodu će ova darovita glumica da pređe prirodan put od mladah heroina do zrelih žena. U prvim sezonama Carka Jovanović je sa podjednakim uspehom igrala i u drami i u komediji, u širokom rasponu od Juliške (Put oko sveta Nušića) i Pele (Zla žena, Sterije), preko Magde (Zlatarevo zlato Šenoe I Dežmana) i Mare (Graničari Frajdenrajha), do Stane (Koštana Stankovića) i Petre (Đido Veselinovića i Brzaka). Nakon stotinu odigranih uloga i glavnih i epizodnih i onih sasvim sporednih, negde od sezone 1935/36, u svojoj četrdesetoj godini, ona postepeno počinje da kreira složene dramske karaktere zrelih žena.

Nakon jedanaest sezona provedernih u Banjaluci i oko 250 odigranih uloga, ona odlazi u Beograd (Umetničko pozorište 1941-1943, Gradsko pozorište 1945/46, Jugoslovensko dramsko pozorište 1947-1949, Filmsko pozorište 1949-1951), a zatim je jedno kratko vreme igrala u Požarevcu (1946/47) i Valjevu (1947). Penzionisana je 1951. godine.