Prostor istočno od bagdalske šume, prema periferiji grada, obeležen je velikim betonskim krstom. To je stratište, na kome su partizanski egzekutori, počev od 14. oktobra, dana oslobođenja grada, do kraja 1944. godine, u grupama streljali stvarne ili fiktivne protivnike, pod optužbom da su služili okupatoru.

Masovne grobnice (broj se ne zna) dopirale su i do poslednjih, posle rata izgrađenih kuća, ispod Bagdale (prilikom gradnje poslednje kuće radnici su nalazili kosture). Humke koje su bile vidljive i do 60-tih godina, kasnije su prekrivene novim slojevima zemlje sa gradilišta u gradu.

Drugo, stratište ove vrste, nalazi se pored vojnog magacina u Pakašnici.

Prvi pomen streljanima održan je 1989. godine, na inicijativu porodica, kada je postavljen i krst kao obeležje.